Game drive

Hoewel Etosha heel goed met je eigen auto te bezoeken is, is het toch altijd leuk om met een gids op pad te gaan. De gidsen zijn vaak ontzettend enthousiast en hebben veel kennis van de dieren en de omgeving, wat het interessant maakt. Bovendien zijn de gidsen meestal zo geoefend in het ‘spotten’ (het zien van de dieren), dat ze alles veel eerder zien dan wij. Nou, dat gold niet voor gids Moses. We zouden gelijk met zonsopkomst vertrekken, dus voor dag en dauw zaten wij en het Amerikaanse stel dat ook de game drive met de gids zou doen aan het ontbijt. Moses kwam zwijgzaam de ruimte binnen, capuchon ver over zijn ogen. Marco merkte nog op dat Darth Vader was gearriveerd, maar daar zag de gids de humor niet van in. Zonder gedag te zeggen of zich voor te stellen bromde hij: ‘are you ready, because time’. En dat zette wel zo’n beetje de toon – hij gaf flink gas, stopte amper, en mompelde af en toe ‘zebra’ of ‘giraffe’, als er toevallig eentje dicht bij de weg stond – terwijl we er dan al tig voorbij waren gereden. De Amerikanen en wij kregen er bijna de slappe lach van. ‘Impala’. ‘Wildebeest’. Joh, Moses, je meent het, we rijden er haast over heen. En nog steeds als één van ons iets dat nogal evident is constateert roept de ander: ‘joh, Moses’.

Moses

onwijs charmante foto van toen we echt net op pad waren.

Deze drie leeuwinnen lagen vrij dicht langs de weg, en er stond ook al een andere jeep bij, dus die werden gespot. We hebben deze reis echt onwijs veel leeuwen gezien en het blijft indrukwekkend om zulke grote katten van dichtbij te zien.

.

gnoe

lilac breasted roller

Deze leeuwin liep door het hoge gras – Marco spotte haar en hoewel Moses in eerste instantie haast wilde doorrijden, hebben we haar toch een stuk gevolgd. Je mag op Etosha niet van de weg af, dus dat betekende min of meer ‘berekenen’ waar ze waarschijnlijk de weg weer zou kruizen. Ze was duidelijk op jacht en ze liep richting een grote kudde zebra’s. In eerste instantie in ‘stealth modus’, laag bij de grond en een soort tijgerkruipgang, maar ze ging te lang van te voren over op de snelle aanval, waardoor ze wel ontzettend dichtbij kon komen, maar geen zebra wist te pakken. Fijn voor de zebra’s natuurlijk, maar erg jammer voor de leeuw.

.

.

.

op jacht – de rennende zebra’s waren de leeuwin te snel af

Naast de drie leeuwinnen en de jagende leeuwin hebben we niet heel veel gezien deze game drive – maar nog wel deze Damara Dikdik. Een heel kleine mini-antilope, is het niet een soort stripfiguur met die enorme ogen?

dikdik

Zebra’s blijven gaaf!

En nog een vogel waarvan ik niet kon verstaan hoe die heet – niet dat ik de naam zou herkennen als ik het wel had verstaan.